تصور کنید با خوشحالی بار سفر بسته‌اید و به موقع وارد فرودگاه می‌شوید و پس از طی مراحل لازم بر روی صندلی خود در هواپیما با آسودگی خاطر می‌نشینید و هواپیما کم کم در آسمان اوج می‌گیرد. پس از گذشت مدت زمان پرواز و لحظات پایانی از سفر هوایی که با هواپیما به مقصد نزدیک شده و شما خود را آماده می‌کنید که پس از ورود هواپیما با خوشحالی از اینکه سالم و تندرست سفری ایمن را پشت سر گذاشته‌اید، از ادامه سفر خود لذت ببرید، ناگهان شخصی وارد کابین خلبان شده با تهدید خلبان یا در اختیار گرفتن هواپیما تغییر جهت و مسیر داده و هواپیما را با کلیه سرنشینان آن به ساختمان و مکانی که دارای اهمیت اداری و سیاسی است، می‌کوبد و باعث کشته شدن تمامی سرنشینان هواپیما و بروز فاجعه وحشتناک می‌شود. به عبارت دیگر از این وسیله به عنوان بمبی متحرک و با قدرت تخریب بسیار زیاد استفاده می‌کند تا به اهداف مورد نظر خود یا گروهی که وابسته به آنهاست، برسد. این مورد به اضافه ده‌ها مورد دیگر که به لحاظ امنیتی قابل ذکر نیست، در همین سال جاری اتفاق افتاده یا ممکن است در هر زمانی اتفاق بیفتد. با قاطعیت می‌توان ادعا کرد، تهدیدات صنعت هوانوردی در دنیا هیچ‌گاه پایان نخواهد یافت و متناسب با شرایط و پیشرفت تکنولوژی تهدیدات نیز تغییر ماهیت پیدا خواهند کرد. این نکته کاملاً درست است که ایمنی در صنعت هوانوردی جایگاه بسیار بالایی دارد؛ اما در کنار ایمنی، امنیت نیز لازمه این صنعت است و از اهمیت زیادی برخوردار است که از توجه به سه نکته نباید غفلت کرد:
1ـ امنیت پیش زمینه یک اجتماع سالم و احساس امنیت بسترساز توسعه جوامع انسانی است و سعادت یک اجتماع در گرو حفظ و بقای امنیت و احساس ناشی از آن است. حضور مردم در فضای عمومی شهر مستلزم احساس امنیت از سوی آنان است و اگرچه در جامعه امروز ما امنیت مفهومی فراگیر و یک مطالبه عمومی شده است، از سوی دیگر به اندازه این پیچیدگی و فراگیری کسب حفظ و احساس آن نیز در همه زمینه‌ها و از جمله سفرهای هوایی با دشواری‌هایی روبه‌رو شده است.
2ـ امروز تهدیدات صنعت هوانوردی منحصر در هواپیماربایی و انتقال هواپیمای ربوده شده و فرود در فرودگاه یک کشور دیگر به منظور کسب امتیاز و بهره‌مندی از شرایط خاص نیست کما اینکه حادثه ۱۱ سپتامبر این واقعیت را ثابت کرد؛ امروزه با توجه به تغییر ماهیت تهدیدات حوادث امنیتی زیادی وجود دارد که نیازمند پیشگیری و مقابله آن هم از طریق سازمان‌ها و افراد متخصص متعهد و آموزش دیده در این حوزه خطیر و حساس است.
3ـ اعتقاد به نیاز نداشتن به گارد امنیت پرواز در هواپیما و سفرهای هوایی با وجود صدها تهدید و خطر امنیتی تصوری صددرصد غلط و از روی ناآگاهی است و قطعاً سوار شدن در هواپیمای فاقد گارد امنیت پرواز کاری عاقلانه نخواهد بود؛ چرا که تضمینی در بحث سلامت نشستن هواپیما و دیدن دوباره طلوع و غروب خورشید و چشیدن طعم مجدد زندگی برای مسافر وجود نخواهد داشت.
پایان سخن اینکه وقتی از حفاظت و امنیت پرواز هواپیمایی در ایران صحبت می‌کنیم، شاید برای نسل جوان و نوین ایران واژه هواپیماربایی در کشور ما چندان ملموس نباشد؛ چون سال‌هاست به برکت حضور سپاه حفاظت هواپیمایی در صنعت هوانوردی کشور در ایران عزیز ما چنین اتفاقی نیفتاده است.
